Çiğneme-yutma ve konuşma becerilerinin gerçekleştirilebilmesi için dudaklar dil ve çenenin uygun şekildehareket ettirilebilmesi gerekir. Bu organların güç ve hareket kabiliyetinin yeterli olmadığı veya bu organlarla ilgili
duyusal farkındalığın düşük olduğu durumlarda gerek çiğneme-yutma fonksiyonu gerekse konuşma seslerinin
üretimi zorlaşacaktır.

 Dil-dudak hareketlerindeki (oral-motor hareketlerindeki) problemler gelişimsel olarak çocuklarda veya bazı
hastalıklara bağlı olarak yetişkinlerde gözlenir. Örneğin çenenin sağa sola ve yukarı aşağı hareketinin
yapılamadığı durumlarda çiğnemede dudakların tam kapatılamadığı durumlarda yutmayı başlatmada zorluk
olabilir. Konuşma seslerinin üretilebilmesi için de dudakların büzülmesi (/o/ ve /u/ sesleri için) sıkıca kapatılması
(/m/ /b/ ve /p/ sesleri için) dil ucunun üst dişlerin arkasına temas ettirilmesi (/l/ sesi için) alt dudağın üst dişlerle
sıkıştırılması (/f/ ve /v/ sesleri için) ağzın açılıp kapatılması gibi çok çeşitli hareketlerin yapılabilmesi
gerekmektedir.

 Dil-dudak egzersizlerinin amacı farklı nedenlerle dil ve dudak hareketlerinde zorluk yaşayan çocuk veya
yetişkinlere bu hareketlerin öğretilmesi ve böylece çiğneme yutma fonksiyonlarının kolaylaştırılması ve konuşma
seslerinin üretimine geçmeden önce buna zemin hazırlayan hareketlerin yaptırılmasıdır. Bu amaçla çalışmayı
yaptıran kişi yönerge verip model olur ve aynısının yapılmasını bekler. Taklidin yeterli olmadığı durumlarda
fiziksel yardımda bulunularak hareket kolaylaştırılabilir. Zamanla hareketlerin bağımsız yapılması beklenir.