Köy Aras'ın kıyısındaydı. Bahar vakti nehir beslendiği zamanlarda, evde oturmuşken dalgaların şarıltısı, hazanda ise hafif hışırtısı duyulurdu. Sabahın erken vaktinde Ararat ve Partog Dağları o kadar yakın ve berrak görünürdü ki elini uzatsan yamaçlarından pancar koparacak sanırsın. Fakat en güzeli Aras'ın çok uzak ve o kadarda yakın Ermenistan Dağlarının yaz gecelerinin ay ışığında seyredilmesiydi. O güzelliği köyde hiç kimse, rencber Arakel gibi göremiyor, hissetemiyordu.