nerdedir ummana vurgun arılar ve çiçekler
gecenin canına okuyorken Azrail
büsbütün ölüyoruz herkesin meftun olduğu şeye
ve birden ayna oluyor kentin dudakları
göz bebekleri leyla
kuşluk vakti ölümüne hışırdarken ağaçlar
kuşlar dağıtıyor aşiyanlarını
belli ki firari vakitler yanaşmış avuçlarıma
ey suskunluk şehrimi zehirleyen yabancı
ey sabahı belay-ı mutluluk kılan ayrılık
baksana ateşle raks ediyor güneşe sürgün dağlar
rüyalar yarı meczup nağmelere tutunmuş sımsıkı
koruluklardan bir güvercin salınıyor göklere
rahvan atlar gibi