Günlerden bir gün ülkelerden birinde çok geniş alana yayılmış bir ormanda yaşlı bir aslan dinleniyormuş. Oturduğu yüksek kayanın üzerinde daha da heybetli görünüyormuş. Bilirsiniz aslanlar daha doğrusu bütün kedigiller karınları toksa tembellik etmeyi severler. Evinde kedi olanlar bunu daha iyi bilir. Neyse gelelim öykümüze.
İşte bu kocaman aslan kendine acaba bu ormanda yaşayan canlılar en çok kimi seviyorlardır diye derin derin düşünüyormuş günlerdir. O gün bunu öğrenmeye karar vermiş. Ama koskoca Ormanlar Kralına bunu öğrenmek pek de yakışmaz diyerek birini görevlendirmeye karar vermiş. Aklına pek çok hayvan geliyormuş ama en çok da içine sinen tavşan olmuş. Zeki hızlı kurnaz ve konuşkan olduğunu herkes bilirmiş. Üstelik kimse ile tartışmaz bol bol çocuk yetiştirirmiş.