"Yaşadıklarımın yaşamasını istiyorum" diye yazmıştı Şahabettin dede...
Rusya'da gözaltına alındığında meseleyi ciddiye almamıştı. 
Bir yanlışlık olmuştu ve durum çabuk anlaşılacaktı...
Aslı Ayşe ninesini düşündü. Sevdiğini savaşa gönderen 
daha on beş yaşındaki körpe bir gelinin duygularını merak etti...
Onun bir inancı vardı. Koca imparatorluğu savaşlar yıkmadı derdi. 
Zihniyet yıktı! Zihniyet değişti körleşti kötüleşti ve bir daha normale dönemedi...
Vasıl Usta'nın kızı "Hem ölümümle hem de sevdamın yüzüme vurmuş hâliyle 
seni çok üzdüm babam" diye yazmıştı...
Zindanda hasret daha büyük oluyordu. 
Zindanın sevinci de kederi de dostluğu da düşmanlığı da başkaydı...
Altı asrın yükünü yüklenip de gidiyor diye düşündü. 600 sene! 
600 sene ki sevaplar devşirilmiş ona sadece günahlar bırakılmış...
Canavardan süs eşyası diye not düştü defterine Aslı! 
Savaşmayı vakit öldürmeye tercih edeceğin mahşer yeri...
Nefesi kesiliyor ama ömrü dolmadan nefes alması durmuyor insanoğlunun...
Kiril Türkiye'de Müslüman kızlardan uzak durmalarını telkin eden 
büyüklerinin "Ateşle barut bir arada durmaz" sözünü aklına getirip 
Evdokia ile Tuğrul'un ne zaman patlayacaklarını merak ediyordu...