Siz hiç bir ruha aşık oldunuz mu?
Hare oldu.
Öfkelendiğinde nasıl baktığını bilmeden
gülümsemesinden bir nefret boyu kadar uzakken
acı kahve kokusuyla sınandı kalbi.  

"Ateş'i sevmek çerçevedeki bir resmi sevmek gibiydi benim için. Üzülüyordum kırılıyordum heyecanlanıyordum.
Bazen cehennemin ateşten labutları olanca ağırlığıyla cılız
 bedenimin üzerine devriliyordu çoğu zaman hissedebileceğim  en ufak duygunun zerresini bırakmıyordu benliğime.
Oysa cansız bir resimde hep aynı bakan suretten ibaretti
ne zaman baksam buz gibi ne zaman baksam ateş..."