Elinizde bulunan kitabın daha da ayan beyan ortaya koyduğu gibi bu kavramın tek bir tanımını yapmak imkansızdır. Chork bu kavrama üç tanım getirmektedir. Birinci anlamda zendeqa gizli veya açıktan açığa dualist tarzda bir sisteme aidiyeti göstermektedir; bu düalist sistemler sadece Maniheizmle sınırlı değildi; bunun içine Marsiyonizm Bardesanizm (veya Daysanizm) hatta Mazdekism de dahildi. Sonra bir anlam kaymasıyla alemin ezeliliğini savunan kişiler de zındıq sayıldılar. O andan itibaren zındıq dehrinin eşanlamlısı haline geldi ve bu terimin kapsadığı bütün anlamları ihtiva etti.

Yani Allah'ın varlığının nübüvvetin ve ahiretin inkarı. Daha sonra yine abartılı bir anlam genişlemesiyle ahiret hayatını inkar etmekle ve dolayısıyla ölümden sonra mükafat ve ceza olayını ortadan kaldırmakla hiçbir ahlaki ve dini yasama boyun eğilmediğini düşünerek zendaqa terimi paradokslu bir şekilde -özellikle de gerçek Maniheistlerin dünyadan ele etek çektiklerini göz önünde bulurdurduğumuzda-ahlaksızlığın ve sefaletin eşanlamlısı haline gelmiştir.