Victor Hugo aydınlanmacı hümanizmin geleneğinde  suç  ile  ceza  ilişkisinin  insansız bir  mıntıkada  tartışılmasının  anlamsızlığı-na işaret eder gibidir. Onun kişisi hayat ile 
ölüm arasındaki dar sınır çizgisinin üzerinde geri dönülmez bir noktada durmaktadır. Önünde  bütün  yolların  sonu  vardır:  İnfaz. Ve bu infazdan kurtulmanın tek ihtimali vardır: Toplum vicdanından ya da yargıçlardan 
umabileceği merhamet.