Samanîler döneminin ve Fars edebiyatının önde gelen şairlerinden biri Firdevsi'den önce Şâhnâme yazan ikinci şair olan Tusî'nin İran edebiyatına en büyük hizmeti ve onu asıl üne kavuşturan  İran ulusal değerleri ve kültürel mirasını sözlü anlatılardan derleyip toparlayarak gelecek kuşaklara aktarmayı amaçlayan Şâhnâme yazımında  ilk adımı atmış olmasıdır.  OnunGoştâspnâme  adıyla  bilinen  eseri  ilk  bölümlerini  kaleme  aldıktan  sonra  öldürülmesiyl e  yarım  kaldı. 

Daha sonra Firdevsî Dakikî'nin sözü edilen eseri Goştâspnâme'yiŞâhnâme'sine aldı. Goştâspnâme'de;  Goştâsp  ve  Lohrâsp  ile  diğer  İran  ulularının  Zerdüşt  dinine  inanmaları  ve  bu  hükümdarlarla  ilgili 
gelişmeler  aktarılır.  Turan  hükümdarı  Ercâsp  onların  bu  dine  inandıklarını  öğrenince  Goştâsp'a  bir  mektup  yazarak onun bu inanıştan vazgeçmesini;  dediğini yapmazsa bir iki ay içinde gelip ülkesini yerle bir edeceğini Türklerden ve  Çinlilerden  oluşan  ordularıyla  dünyanın  altını  üstüne  getireceğini  söyler.  Goştâsp  da  onun  isteklerini  sert  bir  dille reddeder. Böylece aralarında uzun ve çetin savaşlar başlar. Sonunda Goştâsp zafere erişir.