Bu kitap tarihteki klasik İslâm devletlerinde 
idareyle ilgili olarak dikkate alınması gerektiğine inanılan pratik öğütleri sunuyor bize. Bir yanda adaletin tam olarak sağlanması servetin  doğru  bölüşümü  vergi  memurlarının yüksek  niteliklere  sahip  olması  yöneticiyle yönetilen  arasında  daha  dolaysız  ve  sıcak 
bir ilişkinin kurulması gibi ideal durumlar dile 
getirilirken;  diğer  yandan  eserin  o  dönem 
idarecileri  ve  memurları  için  bir  tür  "kişisel 
gelişim  rehberi"  niteliği  taşıdığını  görürsünüz. Okuyucu sadece hükümdar değil idare işinin nasıl rahat ve sorunsuz yürüyeceğini merak eden herkestir. Yer yer idealizm yüklü 
satırlara rağmen ana çerçevesiyle dönemin 
pratik bir idare sanatı kılavuzudur.