Kuvvetle muhtemel isyandır,
Su sol elimdeki bıçak.
Birazdan ansızın dönüp,
Kendimi öldürebilirim...

Bir bakıma yağmurdur,
Öpüşleri anımsamak.
Ya da kendi tenimdir,
Dokunup ağladığım...

Göğsüm ki deminden beri,
Yani bin yıldır,
Çiçek açmaktadır...