Tren istasyonunda bankta oturan orta yaşlarda bir kadın; kasvetli havanın ve öfkeyle gürleyen bulutların aksine bir hayli sakin; dalmış elindeki yıpranmış fotoğrafa bakıyor öylece. Yutkunuyor ve gözlerinden akan yaşlara aldırmadan gülümsüyor. Sonra aniden çantasından çıkardığı silahı kafasına doğrultup intihar ediyor.

Hikâye burada başlıyor aslında "bitiyor!"

Kadın en az adam kadar çaresiz
Adam en az kadın kadar siyah.
Kadın çaresizce adama sığındı
Adam kadını sessizce karanlığına kattı.