Ölüm ve korkusundan 2+1 mağaralarımıza kaçarak yaşamak kendimizi yeniden üretmek açısından sürdürülebilir bir şey değil. Peker bu bilinçle yüzüstü toprağa uzanıp kucaklıyor kaçınılmaz olanı. Gidenlere gidecek olanlara dokunarak yaşantılıyor ölümü tekrar tekrar. Ve böylelikle korku ve içine aldığı her şey biçim değiştiriyor. Hayat yeniliyor kendini. Daha ilk gençlik yıllarının coşkusu ve şiddeti ile yeniden yeni biri olarak başlıyor şiire. 1946'lı Hüseyin Peker şiirini yarım asırdan fazla olan bir birikimin ezberlerin üzerine kurmak kolaycılığından sıyrılarak büyük riskler alma pahasına kendine ve ülke şiirine yeni kapılar zorluyor ve hatta açıyor "Engel'siz"de. "Engel-siz" 72 yaşındaki Hüseyin Peker'in kendi yaşıtlarının şiirini şiirinin gündeminden çıkardığının ilanıdır! Bu kitap genç bir şairin tüm genç şairlere meydan okumasıdır.