Namık Kemal'in temel düşünceleri kendi metinlerine dayanarak kısaca özetlenecek olursa: İnsan özgür doğar... Birinin özgürlüğü başka bir kişinin özgürlüğüyle sınırlı olmamalıdır... En büyük güç toplumdadır; onun için kişilerin özgürlüğünün korunması topluma verilir... Devletin asıl görevi adaleti yerine getirmektir... Vatan coğrafyadan çok millet hayatıyla kaynaşan bir tarih mirasıdır... Özgürlük insanlık düşüncesinin ürünüdür.

Edebiyat-ı şahiha (Yalın Edebiyat) sözünü kullanmayı seven Namık Kemal romantizmin etkisinde ve divan edebiyatının karşısındadır. Namık Kemal romanı gerçekleşmemişse bile gerçekleşmesi mümkün olan bir olayı ahlaka geleneklere duygulara ve olasılıklara uygun ayrıntılarla anlatmak diye tanımlar; tiyatroyu insanlığın durumunu anlatan eğlencelerin en faydalısı diye niteler.

Gülnihal Namık Kemal'in ikinci tiyatro eseridir. İsmet ile Muhtar birbirini seven iki gençtir. İsmet'in dadısı Gülnihal ile mutluluk içinde yaşamaktadırlar. Ancak amca çocukları olan sancak Beyi kaplan Paşa çok zalimdir. Halka yaptığı zulüm ve işkencelerle tanınmaktadır. Olaylar çeşitli entrikalarla devam eder.

Eser Padişah üzerinde etki yapmış ve tiyatro üzerindeki sansürler ağırlaştırılıp denetlenmiştir.