Resmi anlamda genç olduğunuzun kabul edildiği ve yaşamak için yetişkinlerin gözetiminde bulunmanızın şart koşulduğu yıllar vardır. Otobüse binerken bile ciddiye alınmadığınız ayıp olmasın kişiliğinizi ruhunuz olumsuz etkilenmesin ezikliğini hissetmeyesiniz önemsenmediğinizi düşünmeyesiniz diye indirimli olarak isimlendirilen kıytırık bir ücret ödemenize izin verilen yıllardır bunlar.

Büyük bir gururla yetişkinlik mertebesine ulaştıktan sonra yadırganmaya başlanan küçümsenen horgörülen gençlik yılları hatalarla indirimlerle ayıplarla yanlışlarla dolu sanki bir utanç kaynağı gibi bir daha gün ışığına çıkmasın diye zorunda kalındığı için yaşanan ama acilen unutulması gereken bir süreç olarak hafızaların en karanlık köşelerinde en sağlam kilitlerin arkasına hapsedilir gençlik ile ilgili kavramlar hep başkalarını aşağılamak için kullanılan argümanlara dönüüvermez mi?