Toplum tarafından çağdaş eğitim olarak kabul edilen öğrenci-merkezli yaklaşım öğretmenlere anlatılmış fakat bunu nasıl uygulayacakları öğretilmemiştir. Yaklaşımı benimseyen öğretmenler de hoşgörülerinin sınırlarını genişleterek öğrencilere hiç karışmamaya yani onları yönlendirmemeye başlamışlar ve öğrencilerin yanlış davranışlarına özürler bulmuşlardır. Sonuçta öğrenciler sorumsuz davranmaya alışırken öğretmenlerin de verimleri düşmüş kendilerini değersiz hissetmeye başlamışlardır. Benlikleri bunu uzun süre kaldıramayacağından davranışları otoriterlikle yumuşaklık arasında değişir. Fakat çoğunlukla kabul edici sakin öğrencilere otoriter davranabilirken saldırgan öğrenciler karşısında yumuşak ve/veya çekingen davranmak zorunda kalırlar.