• İştahsız hiçbir şey yemiyor.
• İştahsız hiç sebze-meyve yemiyor.
• İştahsız hiç kahvaltı yapmıyor.
• İştahsız çok çabuk doyuyor.
• İştahsız ağzında tutuyor yutmuyor.
• İştahsız hiç acıktım demiyor.
• İştahsız çok yemek seçiyor.
• İştahsız zorlarsam kusuyor.
• İştahsız asla katı besin yemiyor.
• İştahsız hep süt  içmek istiyor.
• İştahsız çiğnemeyi bile bilmiyor.
• İştahsız çiğniyor ama yutmuyor.
• İştahsız çok yavaş yiyor.
• İştahsız hiç süt içmiyor.

Sorunlarınız bunlar mı? Yoksa çocuğunuz tabak gördüğünde ağlamaya mı başlıyor? Kaçıp saklanıyor da olabilir. Belki de daha büyükse "Ben tokum yemeyeceğim!" diyordur.
Ailece sosyal ortamlarda yemek yiyebiliyor musunuz? Şöyle rahatça hırgür çıkmadan?
Ya evde? Öğün saatlerinde ne yapıyorsunuz? Yemek vakti yaklaşıyor diye korkuyor musunuz yoksa?
Niye yemiyor bu çocuk? Ne geldi sizin başınıza böyle?
İştahsız dediğimiz bu çocukların dertleri ne? Neden yemiyorlar? Acıkmadıkları için mi? Yoksa acıktıkları halde mi yemiyorlar? Peki ama neden? Bütün bu soruların cevaplarını bu kitapta yazdım. Ben bilgi-deneyim-sevgi ve sabır ile yazdım. Okuyun siz de bilgi-deneyim-sevgi ve sabır ile çözeceksiniz.