Sanırım ana rahmine düştüğü andan itibaren şiiri duymaya bilmeye başlamış bir şair.
İşin güzeli bu orijinden kopmaya pek yanaşmayan bir kararlılıkla dilinin inşasına devam etmektedir.

Varlık sahasının organik yapısına simülasyonu ve gerçek dışılığı dayatan kapitalist moderniteyi ve ondan türemiş dilin ve kültürün sadra şifa olmayan naylondan gerçeğini erken yaşlarda fark etmiş olmasına rağmen; diyalektik ilkelere yaslanan berrak bilinci gereği tepesinde bulduğu bu dayatık dile hariçten abanarak değil dışarıdan bağırarak değil onu içeriden zorlayarak kendi dilinin sürgün veren uçlarını gün ışığına ulaştırmayı başarmıştır.

Betonu yırtan begonvil kayayı delen incir kavminden olduğu rahatlıkla söylenebilir.

Ercihan Yolcu