Edebiyatla felsefenin kesiştiği bu denemelerde Mehmet Akif Tutumlu bir yandan  Pessoa Dickinson Brecht gibi şairlerin şiirlerinde varlığın sessizliğine kulak veriyor bir yandan dizelere Clarice Lispector tarzı sözcüklere sirayet etmiş olan hiçliğin ruhu ile kendi varoluşu arasında köprüler kurmaya çalışıyor.
Şair denemeci eleştirmen Tutumlu bu varoluşsal yolculukta; şiir-felsefe şair-mutsuzluk akıl-delilik intikam-adalet gibi kavram ve temalara yeni bir soluk getirmeye çalışırken insan varlığının anlamı üzerinde yeniden düşünmeye davet ediyor bizi. Sadece insan varlığıyla sınırlı değil sevginin gücü üzerine nesnelerin poetik susuşları okuma  yaşlanma taşınma kendimizle ve sosyal fenomenlerle ilişkilerimiz üzerine zaman üzerine edimsel varlığımızı duyarlılık düzeylerimizi sorgulamaya yönelten bir davettir bu.