Ben kadınım anayım eşim.
Dokunma bedenime ayağa kalkar sonra.
Vurma yüreğime nefret yüklersin ellerinle.
Öfken taşmasın gözlerime
Gözyaşlarım balyoz olur karışmam!
Elinin her kalkışında bir taş düşer gönlüme.
Nefretim büyür bir çığ gibi.
Sel olur deprem olur yangın olur yüreğimde.
Ben kadınım; sev ki sevilmeyi hak edesin!
Güvenme gücüne
Zorba olma yalnızlığa mahkûm olursan bir gün.
Gücün silah olup döner sana.
Ben kadınım; nadide çiçek gibi
Sevgiye ilgiye şefkate ihtiyacım var.
İstemem şiddet denen illeti
Şiddet son bulmazsa ayrılık yakın olur.
Ölümü kefen biçme bana
Bir gün sen giyersen şaşırma.
Taciz kadının alın yazısı olamaz
Seni doğuran da kadın unutma.
Çocuklar gözbebeğimizdir
Onlara dokunma.
Ne gücün kalır ne de halin.
Kuru bir kütük gibi yanarsın korlar arasında.
Bir kadın çıkar son nefesinde üfler seni!
Ben kadınım; çelme takılmaz bana.
                                 Usulet Güner