Psikanalist yalnızca bilişsel yetileriyle değil belki daha çok duygusal yetileriyle çalışır. Duygusal yetilerinin azalması nasıl söz konusu olabilir? Bundan kastedilen ne olabilir? Analizanlarına karşı olan duygusal yatırımlarının azalması mı karşı aktarımda alışılmışın dışında iniş çıkışlar olması mı yoksa Reik'ın tanımladığı onları dinleyen üçüncü kulağının tıkanmış olması mı? Bu soruların yanıtlarını bilmiyorum. Ama psikanalizin Yahudi Talmud geleneğinden geldiğini biliyorum ve o nedenle bu soruları sormakla yetiniyorum. Ayrıca her şeye karşın şunu da biliyorum; eğer bir ergenlik varsa onun bir de ötesi vardır ve bir psikanalist olarak epey zamandır ben oradayım.