Adını İran'ın Fars eyaletinden alan Farsça'nın dünyanın en eski dillerinden biri olduğunu milattan 700 yıl önce yazılmış olan kitabeler ve belgeler isbat etmektedir.
Şiire ve edebiyata pek elverişli olan bu dil önce Selçuklu'lar sonra da Osmanlı edip ve şairleri tarafından benimsenip sevilmiş. iki ülke arasındaki münasebet ve temaslardan dolayı onlardan bize ve bizden onlara pek çok kelimeler geçmiştir Lugata İran'da kullanılmakta olan Türkçe kelimeleri de aldık ve onlan (T) harfiyle gösterdik.
Bizim Divan edebiyatı Farsça kelime ve terkiplerle doludur. Osmanlıca dediğimiz ilmi dil ile yazılmış olan eserlerden hakkıyla istifade edebilmek için Farisi kaidelerine aşina olmak şarttır.
Bizde Farsça-Türkçe olarak intişar etmiş olan «Ferheng-i Şuuru» ve «Burhan-ı Katı» gibi lugatlar'dan bu gün ki talebenin gerektiği şekilde istifade etmesi eski Türkçe harfleri bilmediklerinden dolayı mümkün olamamaktadır. Merhum üstad Ziya Sükun'un Maarif Vekaletince tabedilen «Ferheng-i Ziya» isimli eseri hakikaten büyük bir emek mahsulüdür. Gerek Fars ve gerekse Osmanlı edebiyatıyla uğraşanlar için çok faydalıdır. Ancak İran'lıların dedikleri bugünki dil için kafi olmadığı erbabınca malumdur. Biz bu kitabımızda gerek edebi ve klasik dilde ve gerekse bugünki konuşma dilinde en çok kullanılmakta olan kelimeleri toplarlık.
Farsça bir terkipler dilidir Bu dilde esaslı ve köklü bir kaideye uyularak birçok kelimeler türetilir. Lugatten daha fazla istifade edilmesi için bazı önemli gramer kaidelerini aşağıya yazmış bulunuyoruz. Kelimelerin gerek okunuşunda ve gerekse manalarında elden geldiği kadar hata yapmamaya çalıştık Ehli kemalin vaki olan hataları şairin şu sözleri çerçevesi içinde mütalaa edeceklerini umarım Bir karınca (hediye olarak) bir çekirge ayağı getirdi:
Sende Süleymanca davran ey yüce soylu kişi!'
Tevfik Allahtandır.