Bu kitap; büyük küçük herkesin durup kendini sorguya çekerken aslında kaliteli iletişim kurmanın ne kadar kolay olduğunu göstermek amacı ile kaleme alınmıştır. Farkındalıktan eğitimden ve kültürel iyileşmeden bahsettiğimiz şu zamanda birçok çocuğa ebeveynleri ya da yakın akrabaları tarafından ruhsal şiddet uygulandığını dikkate almıyoruz. Oysa ruhsal ya da iletişimsel şiddetin neden olduğu duygusal travmanın fiziksel yaralar kadar çabuk iyileşmediğini fark edemiyoruz. Geleceğin bireyleri ne yaparsa yapsın ders vermek ya da disiplin öğretmek için şiddet uygulanmamalıdır çünkü çocuklar hayatı ebeveynleriyle kurdukları ilişkiden öğrenir. Büyükler sabrı ve saygıyı unuttuğu an sabırsız ve saygısız bir çocuğu olduğu için yakınmaya başlar oysa çocuklarımız bizim aynadaki aksimizdir her kim çocuğuna bakarsa kendini görür.
Önceliğimiz onların kölemiz olmadığını bize emanet edilen birer hazine olduğunu ve zamanı gelince değerine değer katarak emaneti teslim edeceğimizi unutmamamızdır. Çocuklar geleceğimize yapılan en güzel yatırımdır.