Çehov'dan bir taşra kasabasında boğulup giden kısır hayallerine hiçbir zaman gerçekleşmeyecek düşlerine yenik düşen insanların içler acısı ilişkileri...
"İki yüz yıllık bir geçmişi var şehrimizin bugün yüz bin kişi yaşıyor ama tıpkı geçmişte olduğu gibi bugün de yaşayanların hepsi diğerinin bir benzeri... Aralarında kendini yüce bir ülkeye adamış tek bir insan bile yok! Hani şöyle biraz olsun dikkatleri üzerinde toplayacak azıcık da olsa yetenekli ne bir sanatçısı var ne de bir bilim insanı... Koskoca kentte imrenilecek gıpta edilecek tek bir insan bile olmaz mı? Anca yerler içerler uyurlar derken ölür giderler... Ardından yenileri doğar onlar da yer içer ve uyurlar; sıkıntıdan patlamamak içinse yaşamlarını o lanet olası iğrenç dedikodularla votkayla kumarla birbirlerini mahkemeye vermekle renklendirmeye çalışırlar..."