Sabiha on iki yaşıdaydı. Ne anası vardı ne babası. Dokuz yaşında öksüz kalmış yaşlı bir kadının elinde büyümüştü. Fakat ihtiyar kadın artık Sabiha'ya bakamıyordu. Nasıl baksın ki her şey çok pahalı idi. Zavallı kadının yetim ve du maaşı vardı ama o da her zaman çıkmıyordu. Bazen zenginlerin evlerine gidiyor gücünün yettiği kadar hizmet ederek üç beş kuruş kazanıyordu.