Sherlock Holmes ile kurduğum uzun ve samimi arkadaşlık süresince onun ilginç deneyimlerini ve hatıralarını kaydederken şöhrete olan karşıtlığı yüzünden sık sık zorluklarla karşılaşmışımdır. Ciddi ve uyumsuz mizacından dolayı her türlü tebriği ve alkışı itici buluyordu. Başarılı geçen bir davanın sonunda hak ettiği takdiri geleneksel resmî görevlilerin üstlenmesi ve onlara hep bir ağızdan yapılan yersiz tebrikleri alaycı bir gülümsemeyle dinlemek Holmes için âdeta bir eğlenceydi.

 Ne Sherlock Holmes'u "tanıtmaya" ne de 1886 ile 1927 yılları arasında Arthur Conan Doyle'un onun hakkında yazdığı altmış hikâyeyi anlatmaya gerek var. Daha sonraki yıllarda Holmes karakteri ile arkadaşı ve tarihçi Dr. John H. Watson âdeta gerçek kişiliklere bürünmüş ve bilim kurgu dünyasının en ünlü karakterleri olmuşlardır. Kaldı ki hikâyelerini hiç okumayanlar bile onları tanımaktadırlar.

Holmes'un ünü o derece yaygınlaşmıştı ki yanında taşıdığı malzemeler dahi polislik dedektiflik ve suçluları bulma konusuyla bütünleşmiştir; örneğin kıvrımlı piposu uzun şapkası ve büyüteci Sherlock Holmes'un görüntüsünü canlandırmaya yetmektedir. İlk baskılarda kullanılmamasına karşın "Çok basit sevgili Watson." cümlesi bir özdeyiş olarak dilimize girmiştir. Bu cümle okuyucuyu şaşırtmakla beraber aslında her şeyin çok açık seçik olduğunu belirtmek amacıyla kullanılmıştır.

 Londra'ya giden ziyaretçiler hâlâ akın akın Sherlock Holmes'un yaşadığı Baker Caddesi'ne gitmekte ve uzun yıllardır bu muhteşem dedektifin yaşadığı 221 B numaralı eve Sherlock Holmes'un kendi problemlerine çözüm bulacağını ümit ederek dünyanın her bir tarafından mektuplar yağdırmayı sürdürmektedirler. Onun gerçek bir insan olduğunu ve yardım edeceğini düşünmektedirler hatta 2008 yılında UKTV GOLD tarafından yapılan bir ankette İngilizlerin yüzde elli sekizinin Sherlock Holmes'un gerçek bir insan olduğuna inandığı ortaya çıkmıştır (Bunun aksine ankette Winston Churchill'in bir bilim kurgu karakteri olduğuna inananlar ise yüzde yirmi üçtü.).