"Sözünü dinletmek isteyen önce dinlemeyi bilmeli" dermiş yazarın büyükannesi.
Salome bu kitabında eksiksiz bir döküm sunmayı amaçlamıyor. Amacı çocuklarla yetişkinler arasındaki iletişimsizliği yansıtan içimizdeki şu bildik cümleleri anımsatmak onlar hakkında bir fikir vermek. Böylece sizleri bu konuda düşünmeye bunun da ötesinde değişmeye davet ediyor.

Çocukluğumuzdan beri tanıdığımız bu küçük cümleler yetişkin belleklerimizde hala capcanlı taptaze hatta bedenlerimizin hücrelerimizin belleklerine kadar sızmış durumdalar. Çocukluğumuz boyunca damıtılarak içimize akmışlar. Bazen yavaş yavaş damla damla bazen de tekrarlanan aşılar gibi dikkatle zerk edilen ikim zaman kızgınlık ya da öfke anlarında dizginlenemeden bir anda fırlatılıverilen o laflar içizimde iyice yer etmişler; onları öylesine içselleştirmiş öylesine bizi kılmışız ki neredeyse kişiliğimizi bile biçimlendirdikleri söylenebilir. Onlardan arındıkça anne baba ve çocuklar arasında o düşlediğimiz türden saygı sevgi huzur yapıcılık ve yaratıcılığın öne çıktığı bir iletişim kurabiliriz.