İş görme borcu işçinin iş sözleşmesinden doğan en temel borcunu oluşturmaktadır. Bu sebeple İş Hukuku bakımından bu müessesenin yeri oldukça önemlidir. İlginçtir ki sahip olduğu öneme rağmen işçinin iş görme borcu mevzuatımızda açıkça düzenlenmiş değildir. Borcun içeriğinin somutlaştırılması toplu veya bireysel iş sözleşmelerine bırakılmış durumdadır. Ancak sözleşmelerde borcun kapsamının ve sınırlarının kesin çizgilerle belirlenmesi her zaman mümkün olamamaktadır. Dolayısıyla borcun içeriği çoğunlukla işverenin yönetim hakkı kapsamında verdiği talimatlarla doldurulmaktadır. Bu durum da işçilerin haklarını zedeleyen dürüstlük kuralına aykırı bazı uygulamalara sebebiyet verebilmektedir. İş hayatında karşılaşılan bu tür problemlerin önüne geçilebilmesi için iş görme borcunun kapsamının ve sınırlarının ana hatları itibariyle tayini bir gereklilik olarak ortaya çıkmaktadır.
Belirtilen ihtiyaçtan yola çıkılarak çalışma kapsamında işçinin iş görme borcunun özellikleri kapsamı ve sınırları üzerinde durulmaktadır. Söz konusu borç konusu ifa zamanı ve ifa yeri olmak üzere üç boyutlu bir incelemeye tabi tutulmaktadır. Bu çok boyutlu incelemenin her bir aşamasının sonunda konu işverenin iş görme borcunu şekillendirmedeki en etkili silahı olan yönetim hakkı ve iş sözleşmelerinde yer alan değişiklik kayıtları ile bağdaştırılmaktadır.