1945 yılında Atina'dan gemiyle getirilip Galata Rıhtımı'na indirilen kuyruklu bir piyanoya güzel, gizemli bir kadın eşlik etmektedir: uluslararası üne sahip soprano Elvira ve Hidalgo. O gün tesadüfen rıhtımda bulunan genç ve yakışıklı hukukçu Cevat, bir görüşte vurulduğu bu genç ve güzel kadının etkisinden bir türlü kurtulamayacak. Ancak roman, geçtiğimiz yüzyıl müzik dünyasının unutulmaz sesi Elvira ve Hidalgo'nun, bu olağanüstü kadının belgeseli, gerçek yaşamöyküsü değildir. Elvira bu romanın esin kaynağıdır. Bir eliyle yaşamın sunduğu bütün hazlara sarılırken, öteki eliyle her türlü değeri bir kenara itebilen, babasından kalan serveti cömertçe harcayan, müzik ve kadın düşkünü bir mirasyedi gencin hayatına girip çıkan kadınlar arasında unutulmaz bir yeri olacaktır. Elvira'nın. Romandaki kimi kişiler gibi Piyano da, gerçek yaşamdan alınma bir kahraman; romanda bambaşka bir yazgısı olsa da, İstanbul'un seçkin müzikseverlerinden birinin evinde hala yaşamını sürdürüyor. Daha önceki roman ve öykülerinde olduğu gibi, yine ironik dili, ustaca harmanladığı geri dönüşlerle bir dönemin siyasal ve toplumsal durumunu, olayların, romanının kurgusuna ustalıkla katan Yiğit Okur, 1945-80 arası Türkiye'sini, 1960 devrimini, tek parti rejiminden çok partili döneme geçişi, Türkiye'nin savaş sonrası yıllarındaki toplumsal koşullarını o günlerin seçkin bir kesiminden insan manzaraları sunarak anlatıyor.