Bir filmi tek mekâna hapseden nedir?
Bütçesel kaygılar mı
Yoksa sınırlı alanda tanınan eşsiz yaratıcılık potansiyeli mi?

Yedinci sanatın ilk dönemlerinden bu zamana mekân hem yaratıcılara hem de izleyicilere ne vadetti? Neden kısıtladı ve bu kısıtlı oyun alanı neden bu kadar cazip geldi?

İçinde bulunduğumuz dönem dönemin getirdiği teknik imkanlar ve öykü anlatıcılığının iklimi ne şekilde değişmiş olursa olsun; karakterlerin "o" tek mekanlarda kısılıp kalmalarının önemli sebepleri var!