ÖLMEYİ UNUTMAK

Ay
Işığı seviyor gece
Seğiren bir şarkıya dönüşüyorum
Serçelerin kanat çırptığı ceviz ağacı -ben
En güzel yanılgım

Sanırım
Ölümü evde unuttum

Önümde uzayan ağız boşluğuna
İçimi serptim
İnsan bir lekedir akşamdan kalan
Doğar, büyür ve yanılır
Ölümü gerçek sanarak

Bir nakaratlık ömre sığdır şimdi şarkımı!

M.'ye...