Güzel Fergâna
Ey güzel Fergâna kanlı kömleğinden aylanay
Tarkalıp ketken kara vahşî saçınğa bağlanay.

Vahşî bir orman kibi bağrınnı basmıştır kamış.
 Hiç körinmes közlerinde bir alev bir od yanış.

Ken çozuk yaylaların yavlarğa açmış köksini
Bir kara perde basıpdır toprağının üstini.

Közlerin solğanölükrûhm bilen bakdın menge
Kurtuluşunun yuldızı asla körünmes mi senge.

Bu belend zor dağların nige tosalmas yav yolın
Yok mıdır ötkür kılıç kesmekke yavlarının kolın.

Biz heme âciz zebûn bağrı ezilgen sen için!
Bu kadar kanlar töküldi ol dahidir sen için!

Yığlama Yurtım egerçi bu küninde yok bahar
Kelgusi künlerde bahtın yuldızı oynab kalar.
ÇOLPAN