Sisli hatıralar birikiyor izinsiz
Pusuya yatmış sanrılar
Uğuldayan kulaklarımında anlaşılmaz mırıltılar
Kum yığınının ardına sinmiş
Bir savaş çığlığıyla çullanıyor üzerime hatıralar
Pencere titriyor çığlığın şiddetinden
Kapının altından sızıyor içeriye tozlaşmış anlar
İlk adreslerinden aldıkları yaralarla

Düşüncemin parçalarını sıkılaştırmak işe yaramıyor
Hücumuna uğruyorum bittiğini sandığım acıların
Çıplak kovulmuş dağıtılmış çıkıyorum siperlerimden
Saklı hiçbir köşe yok artık ruhumda
Kurtarılmış bölgeler saldırı altında

Ayaklarına düğüm atılmış bir kuş gibiyim
Kanat çırpmak boşuma
Arkadan vurulmuşlara has bir kan
İnce ince sızıyor sırtımdan
Her şey mümkün şu anda
Ölmek mesela...