Bir keresinde Haksever Efendi, Rasim ve Z. Beylerle hacca gider. Ev ararken, delinin biri onları bir binanın üst katına çıkarır. Hepsi de yorgun aygındır, güneş ve terden bitkindir. Fakat ne olduysa, nasıl olduysa delil bu sefer, "Burası olmaz. Sizi burada bırakamam" der ve biraz da diklenir. Yorgunluktan bitap düşmüş olan Haksever Efendi önce, "yorulduk, bizi buradan, bu eşyalarla, "tekrar aşağı indirme!" diye ricalarda bulunursa da delil laf dinlemez. Sonunda Haksever Efendi:

"-Allah, bu yaptığından razı olmaz" der. Tam o sırada karnına şiddetli bir sancı giren delil feryadla kendini yere atar. Acıdan kıvranır. Ancak bu rüzgarın nereden estiğini hemen farkeder; Haksever Efendi'den özür dileyerek, odayı onlara vereceğini söyler. Durumu düzeltir ve sancısı sona erer!