Mehmet Seyda'nın yazdığı 27.01.1986 tarihli mektuptan sonra şikâyetleri rahatsızlığı gittikçe arttığından zamanımız hastahanelerde geçti.
Mehmet Seyda dostları ile mektuplaşmalarını dosyalar halinde saklamakla kalmamış onlarla ilgili basında çıkan yazılarını da titizlikle saklamış mutlu olmuştur.
Mektuplaşma bir sohbettir iç dökmedir fikir alışverişidir onun için.
26.12.1984 tarihli mektubunda "Yazmak bende köklü bir iç dürtü yazarken çok mutluyum yaşadığımı anlıyorum." demektedir.
Dostları ile mektuplaşmayı çok önemser yazmada ve cevap beklemede sabırsızdır. Ancak Demir Özlü'nün Stockholm'dan yazdığı 04.06.1986 tarihli kart-mektubu (taşınmalar nedeniyle şu anda bulamadığım) ilk kez cevapsız bırakmıştır.  Kart elimize geçtiğinde hastahanedeydik.
13.07.1986 tarihinde de kaybettik CAN'ımı.
Otuz üç yıl önce Seyda'nın bana emanet ettiği bu güzel mektupların raflarda sessizce beklemesi içimi acıtıyordu.
Bu mektuplardan 1977-1986 yılları arasında Mehmet Seyda ile Demir Özlü arasındaki sıcak dostane yazışmaları kitaplaştırma olanağı bulduğum için çok onurlu ve gururluyum.