Kapitalizmin dünyadaki maddi koşulları dönüştürdüğü ve insan verimliliğini son derece arttırdığı bir yanılsama değil;  pek çok insan bundan fayda da gördü.  Ama kapitalizmin büyük zararlar verdiği ve pekâlâ ortadan kaldırılabilecek insan acılarını süreklileştirdiği de bir o kadar yanılsama değil.  Bu konudaki anlaşmazlığın kökeninde -temel bir anlaşmazlıktır bu- şu yatıyor: Kapitalizmde gördüğümüz üretkenliği yenilikçiliği ve dinamizmi kapitalizmin zararlarında kaçınarak elde etmek mümkün müdür? 1980'lerin başında Margaret Thatcher'ın "başka bir alternatif yok" sözü ünlüydü;  yirmi yıl sonra Dünya Sosyal Forumu "başka bir dünya mümkün" dedi.  Temel tartışma bu. 
Bu kitabın temel savı da şu: Birincisi başka bir dünya gerçekten mümkündür.  İkincisi bu başka dünya çoğu kişi için insanlığın gelişimini sağlayacak koşulları daha ileriye taşıyabilir.  Üçüncüsü bu yeni dünyanın unsurları şimdiki dünyada yaratılmaktadır bile.  Ve son olarak buradan oraya gitmenin yolu vardır.  Antikapitalizm yaşadığımız dünyadaki kötülüklere ve adaletsizliklere karşı sadece ahlaki bir duruş olarak değil daha fazla insanın gönenç içinde yaşaması için bir alternatif inşa etme yönünde pratik bir duruş olarak da mümkündür.
Kitabın başlığı bu nedenle Yirmi Birinci Yüzyılda Nasıl Demokratik Sosyalist Olunur da olabilirdi.  Daha kapsamlı bir terim olan "antikapitalist" i kullanmaya karar verdim çünkü kitabın savlarının çoğu kapitalizme karşı olup da sosyalizme şüpheci yaklaşan insanlar açısından da anlamlı. Argümanlarımın en azindan bazı insanları radikal sosyalist ekonomik demokrasinin kapitalizmin ötesinde gerçekleştirilebilir bir hedef hakkında düşünmenin en iyi yolu olduğu konusunda ikna etmesini umuyorum ama kitabın sadece zaten bu görüşe sahip insanlara anlamlı görünmesini de istemedim. 
Erik Olin Wright