"Her şair, farklı değerlendirdi beni: yaşça büyüklerden genelde ölçülü tebessüm kazandım/ yaşıtlarımın çekememezlikleri, tatlı kıskançlıkları, imrenişleri aşağılamaları ya da yoksaymaları kaydıma geçirildi/ Ama ister istemez bir "küçük İskender" olgusu, kafaları bulandırıyor işte/ Bu çocuk sosyalist miydi, kendini bilmez miydi, anarşist miydi, postmodernist miydi, sapık mıydı, nihilist miydi, dalgamı geçiyordu, medyayla mı işbirliğinin keyfini çıkartan bir kapitalist miydi, bir show-man miydi, sosyalfaşist miydi, pragmatist miydi, ne idi?/ Belki onun ne olduğunu düşünmek bile gereksizdi/ne benimle ne bensiz/ kimi, bitti diyordu/ kimi, hiç başlamadı ki zaten, diyordu/ Anadolu ona köpürüyordu/ İslami kanat nefret ediyordu/ Toplumcular küçümsüyordu/ Komünistler reddediyordu/ Kısaca kimseyle anlaşamıyordu/ Anlaşamaması da işin bir parçası mıydı acaba?

Peki o, diğer şairlere nasıl bir gözle bakıyordu?/ Şu kesinlikle bilinmelidir ki, ben bu şairleri oldukları ve şiirleri göründükleri gibi değil de, olmalarını, görünmelerini düşlediğim biçimde yorumladım. Açıkçası, dürüstçe, çoğunu da sevemedim."