20. asrın en önemli romancılarından birisi olan Robert Musil'in 11 ve 17 Mart 1937 tarihlerinde Avrupa Sanatçılar Birliğinin daveti üzerine yaptığı konuşmanın kitaplaştırılmasıyla oluşan bu eser, aptallığın epistemolojik ve etimolojik temellerini irdeliyor. İronik bir şekilde "aptallık" kavramanın ne olduğu üzerinde duran Musil, aptallığın herkesin düşündüğü gibi bir zekâ eksikliğinden mi yoksa dehadan mı kaynaklandığını ele alıyor.
Aptallık üzerine konuşan birisinin aptal olma ihtimalini sorgulayarak başlayan konuşma, Musil'in aptallığa karşı en etkili yöntemi açıklamasıyla sona eriyor: "Alçak gönüllü olmak."