Nisan yağmurları gibi en kısa ve en şiddetli hallerini yaşarken ömrünün başıboş zaman dilimlerinde, sığınacak tek bir liman ararsın.
İşte o zaman eskilerde kalan bir dost vardır,
sonbahar hüzünleri gibi...

***
Parlayan, içi en çok yanandır

***

Bu uzun zaman önce başlayan bir düştü. Uzun zaman önce başlayan; asırlar, kuşaklar sonra bile devam eden kocaman bir düş...

Bu var olmak kadar eski, var olmak kadar olağan ve aslında var olmak kadar kendiliğinden olan bir düştü...