Gözlerim ellerim gülüşüm heyecanlarım endişelerim serzenişlerim. Sonra etim kemiğim ruhum 
ve doğranmış çiçek kalbim... Meğer bunlar sevda içinde pek yer kaplamıyormuş.
Düşünüyorum...
Düşünce bir dengeydi oysa. İşte şimdi yalnızlığın ince kanatlarındayım.
Yanılmışım. Yalnızlık her şeyden ve her şey ettiklerimden daha büyükmüş.