Bilinci ve yüreğiyle değil de ön yargılarıyla adımladığı bir yolda nereye gittiğini bilmeden ilerliyor bugünün insanı. Çokluk kayboluyor. Halil'in şiirlerini okuduktan sonra en çok bunları düşündüm. "Uslu olma"yı kabul etmeyen çocukların dokunaklı isyanını... Her yanıyla samimi yaşanılası bir geleceğe dönük ve özgür dizeler... Gücünü doğrudan eklendiği yaşamdan alan; ondan beslenen onunla büyüyen dizeler. Vicdanını yitirmeyenlerin yüreğini kuşatan gerçek dizeler...
Taner Gülen

"Ama gel gör ki rüzgâr dinmedi daha
Fırtına büyüyecek.
Yeşerecek kışta bahar
Hüzünde sevinç
Esarette yürek
Diren dediğim çocuk serpilip boy verecek.
İpi elinde nice uçurtmalar dikilecek
gökyüzüne
Çiçekli kanatlarıyla süzülecek."