Zaman tamam nasip tamam hal tamam
Ses kesildi sustu çığlık çığlığa bağıran vahşi
Çekti göğsümü yırtan tırnaklarını üzerimden
Bitti artık kuytularda kalan ruhumun çırpınışları
Dağıldı zifiri melanet bulutları gökyüzümden
Ahh ömrümün en berbat en ziyan gecesi
Dindi artık yankılanmıyor kulaklarımda
Kahpenin  karanlıkları yırtan inlemesi
Mecbur çekeceksiniz o pis ellerinizi yakamdan
Masum bir fare görünce kusmuklara boğulan
Bir fare kadar bile değeri bulunmayan "insanlar"
Bahtiyarım görmeyeceğim artık melun suratlarınızı
Elleri kömürden karalar
Dilleri kömürden karalar
Alınları kömürden karalar
Bahtiyarım daha fazla üzemeyeceksiniz
Bahtiyarım daha fazla kıramayacaksınız
Bahtiyarım daha fazla ezemeyeceksiniz
Artık küskün isyanınıza son verebilirsiniz
Kan içip intikam yeminleri ettiğim
Buza kesmiş odamın soğuk beton  duvarları
Koparıp atabilirsin utanılası paslı prangalarını
Yitirilmiş umutlar mezarlığı kalbim
Kaldırabilirsiniz başlarınızı yerden
Bıçak yarası mazimin sisli hatıraları
Geçti artık utanılacak vakitler hüzün bitti
Söndü her yeni gün depreşen intikam ateşi
Yeter uyudukları  habercilerin çalsınlar tamtamları
Yakılsın dört bir yandan görülesi zafer ateşi
Zaman tamam nasip tamam hal tamam