Romanda günlük hayatımızın her noktasında karşılaşacağımız "keşke" cümleleri zamanın ve mekânın diğer boyutlarında yaşanan enteresan olaylarla bizlere âdeta içimizi okurcasına yansıtılmış. Yine roman da zamanın boyut
algısının olağanüstülüğü tasavvuf i bir üslup ve gerçekçi bir yaklaşımla anlaşılır ve tasavvur edilebilir bir boyuta indirgenmiş. Yazar bunu; sade bir dil ortalama her okurun anlayacağı bir üslup ve merak unsurunun güçlü çekici/iği ile başarmış. Eser fantastik bir çizgiden didaktik bir çizgiye evrilirken insanların kaderlerine razı olmadıkları anda başlarına gelebilecek ihtimalleri ibretamiz bir şekilde ortaya koymuş. Yazar hemen herkesin içinde taşıyabileceği hayata dair keşkelerini okurunun da farklı zaman ve mekân boyutları içinde yeniden yaşamasına imkân vermiş. Diğer yandan da her keskenin ardından insanın yüreğinde birikebilecek kırgınlıkları âdeta psikolojik bir terapi havasında tedavi etmeye
çalışmış... Bunu yaparken de işin sırrının "kadere rıza" olduğunu sağlam referanslarla izah etmiş.