"Abidin Dino, yaşamının her döneminde, bir elinde fırça, bir elinde kalem yaşadı. Hem yazdı, hem çizdi.

Yazarlığı, daha çok ölümünden sonra ortaya çıktı. Onun bu yönünü bilmeyenleri de bir hayli şaşırttı.

Bu kırk yıllık dostumun, yaşarken de ölümünden sonra da birçok sergisini düzenledim, birçok kitabını yayımladım.

Ve onunla, sanatıyla ilgili sayısız diyebileceğim yazı yazdım. Bu kitap, onun ölümünün 10. yılında, bunların başlıcalarını bir araya getiriyor.

Ne demişti ona el veren ağabeyi Arif Dino: Çok yaşasın ölüler. Abidin, öldükten sonra da yaşamayı sürdüren ender insanlardan biri.
Benim yaptığım, zaman zaman onunla karşılıklı konuşmak."