Sağa sola bakınarak yürümeye başladı. Bir kurt gibi kışı atlatmak için vahşileşmiş her yere girip-çıkıp iş arıyordu. Soğuk jilet gibi yüzünü kesiyor olsa da o iş aramaya devam ediyordu. Şehirde bakmadığı yer kalmamıştı. Başvurduğu tüm işler sonuçsuz kalmıştı. Yolun sonuna geldiğini hissediyordu. Kendi kendine: "İnsan bu hayatta onurlu yaşamalı. Belki de bize ayrılan süre bu kadarmış. Yalnız çok kötü yenildik. Böyle bitmemeliydi." deyip montunu kafasına çekerek kulaklarını kapattı.