İnsanoğlu ne çok rüzgarla mücadele vermiştir. Binlercesi esip durmuştur etrafında; üşüten, donduran, ferahlatan, rahatlatan... Her biri girip çıkmıştır hayatımızdan; kimisi bazı izler bırakmıştır kimisi ise bir hiç. Kalbiniz daima o bırakılan izleri, o duyguyu hisseder, özler, anımsar ve yeniden gerçekleşmesi hayalini kurar. Acı gerçek ise artık bitmiş olduğunu bilmektir. Hâl böyle olsa da, insanoğlu mutlu olmak ve kendini avutmak adına olumsuz bir rüzgarın eseceğini bilse de daima atkısını takarak rüzgâra karşı gitmeyi sever. Çünkü aşk içinde yanan bir ateştir ve esen rüzgârlar kaderini belirleyecektir. Hayat akışımızda geçmişi unutup bir tarafa fırlatabilir miyiz? Bu öyle kolay değildir. Gelecekten çok geçmişi düşünmek belki de geçmişi yaşadığımızdan ama geleceği henüz yaşamadığımızdandır.