Evliya Çelebi'nin gezip gördüğü yerleri ve şahit olduğu olayları konu alan on ciltlik seyahatnamesi Türk kültür tarihi bakımından oldukça önemli bir külliyat niteliği taşımaktadır. 40 yılı aşkın süren seyahatleri esnasında toplumların yaşama düzenini ve özelliklerini yansıtan gözlemler yapmıştır.

Üslup bakımından ele alındığında Evliya Çelebi'nin o dönemdeki Osmanlı toplumunda özellikle Divan edebiyatında yaygın olan düzyazıya bağlı kalmadığı görülür. Divan edebiyatında düzyazı ayrı bir marifet ürünü sayılır ağdalı bir biçimde ortaya konurdu.

Evliya Çelebi bir yazar olarak bu geleneğe uymadı daha çok günlük konuşma diline yakın kolay söylenip yazılan bir dil tercih etti. Bu dil akıcıdır sürükleyicidir yer yer eğlenceli ve alaycıdır. Evliya Çelebi gezdiği yerlerde gördüklerini duyduklarını yalnız aktarmakla kalmamış onlara kendi yorumlarını düşüncelerini de katarak gezi yazısına yeni bir içerik kazandırmıştır. Burada yazarın anlatım bakımından gösterdiği başarı uyguladığı yazma yönteminden kaynaklanır.