Bu çalışma Türk Edebiyatı'ndaki aylakların Hakan Günday eserleri bağlamında yaşadıkları dönüşüm ve gündelik hayat pratiklerini incelemektedir. Amaç gelişmelerin yaşandığı Tanzimat dönemiyle birlikte ortaya çıkan aylak karakterlerden 2000'lere kadar olan süreçte toplumsal değişkenlerle birlikte yaşadıkları dönüşümü tartışmaya açmaktadır. Cumhuriyet Dönemi'ne kadar rastlanan karakterlerde aylaklığın bir tür yanlış batılılaşma ve tüketim motivasyonuyla gerçekleştiği gözlemlenebilir. Özellikle Aylak Adam romanından sonra aylaklığın çıkış noktası yabancılaşma ve anti toplumsallık olmuştur. 2000'lere gelindiğinde Hakan Günday eserleri ile daha da radikal tavırlara bürünen aylakların karşıt oldukları toplumsal yapıyla birlikte nasıl toplumsal değişimlerden etkilendiğinin altı çizilmeye çalışılmıştır.