Çocuklarımız, bizim en kıymetli varlıklarımız. Onlar, ilgiye ve sevgiye açlar. Bir oyuncaktan çok kendilerine yol gösterecek bir rehbere, oyundan çok bir oyun arkadaşına ihtiyaçları var. Çocuklarımız, hayatın her alanında bizi kendilerine rol model alır ve adeta bizim hareketlerimizi kendi yaşamlarına uyarlarlar. Biz nasıl davranışlar sergilersek ve onlara nasıl davranırsak, onlar da çevresindeki insanlara o şekilde davranır. İnsanın içindeki tüm yaralar, sıkıntılar, problemler ve kavgalar hep sevgisizlikten doğar. Sevgiyle büyütülmüş, merhametle başı okşanmış hiçbir çocuk etrafına nefret saçamaz. Anne ve baba çocuğun aynasıdır. Hayatım boyunca sevgi her zaman bana yol gösteren bir rehber olmuştur. Her şeye sevgiyle bakmak, insana hayatı güzelleştirir. Sevgi, bir çiçek olan çocuklarımızın suyudur. Çocuklar sevgiyle beslenir ve sevgiyle olgunlaşır. Her şeyden önce Yunus Emre'nin de dediği gibi yaratılanı Yaradan'dan ötürü sevmeliyiz. Ben dilim döndüğünce kitabımda çocuklara sevgiyi aşılamaya çalıştım. Kitabımın adını da "Mutluluk Ülkesi" koydum. Bu kitabı küçük kalplerinde sevgiyi doyasıya hissetmeleri aynı zamanda hayatı öğrenip, okurken de eğlenmeleri için büyük bir mutlulukla kaleme aldım.