"Bahar şiirle karşılansın diye devşiriyorum iklimleri
Deviniyorum da bununla.
Ekmek un papaya yapıyorum
Kesilmiş üçgenlerden.
Yarım kalmış cümlelerden düş.
Ben bu şiiri kaybettim
Pan flütünü çaldığında.
Kesirler kaldı hayranlık duyduğum paydadan."

Şiirde öyle merkezi bir hal var ki;
Atlaslardan çıkıp biraz boşluğa bakmak
Anahtar çoğu zaman.
Şiirde keskin bıçak yarasını iyileştiren şifalı merhem var.
Damıtılmış dizelerin saf kokusu
Eter'e varan Simya'nın yolu.
Şiirde dünyanın boşluğu var.
Kanat çırpıp uçabiliyorsak Ne güzel!